In lerarenopleidingen wordt reflecteren vaak voorgesteld als een cyclisch proces, waarbinnen Leraren-in-Opleiding (lio’s) aan de hand van concrete situaties essentiële aspecten in hun gedrag leren ontdekken en achterliggende opvattingen leren expliciteren (Korthagen, 2004). Door deze te spiegelen aan feedback en theorie kan inzicht in eigen denken, handelen en ontwikkeling ontstaan (Schön, 1993). Vaak betreft reflectie een analyse van ‘losse’ praktijkincidenten. Er is minder aandacht voor de complexe context waarbinnen docenten functioneren en begrensd rationeel zijn (Shah & Kruglanski, 2008) wat de stap van reflectie naar het daadwerkelijk veranderen van de eigen praktijk bemoeilijkt. Dit onderzoek evalueert een reflectiemethode die start vanuit een grotere betekenisvolle eenheid (een representatieve les) en de lio bewustmaakt van zijn/haar leraardoelsysteem als basis voor effectieve reflectie.