Description
Met het oog op het verwerkingsproces en om onnodige conflictvorming tegen te gaan, is het voor een benadeelde van een schadeveroorzakende gebeurtenis in veel gevallen belangrijk dat degene die de schade heeft veroorzaakt, daarvoor excuses aanbiedt. Het Nederlandse privaatrecht is van oudsher vooral gericht op materiële belangen, zoals bijvoorbeeld het recht op vergoeding van financiële schade. Aan immateriële behoeften en belangen wordt traditioneel in het recht een ondergeschikte rol toegekend. Toch kan tegemoetkoming aan immateriële behoeften een even belangrijke of zelfs belangrijkere rol spelen bij het voorkomen en oplossen van conflicten, en het ‘goed maken’ van toegebracht nadeel. Een duidelijk voorbeeld van zo’n immateriële behoefte is de behoefte aan het ontvangen van excuses. Op het eerste gezicht een makkelijk te vervullen behoefte, maar in de praktijk blijken er (werkelijke of vermeende) belemmeringen te zijn.Vaak wordt bijvoorbeeld – ten onrechte – verondersteld dat van de aansprakelijkheidsverzekeraar geen excuses mogen worden aangeboden en dat het doen van bepaalde uitspraken, waaronder het aanbieden van excuses, een erkenning van aansprakelijkheid inhoudt. Deze veronderstellingen leiden ertoe dat schadeveroorzakers soms terughoudendheid zijn met het doen van bepaalde uitspraken.
Met openheid en het aanbieden van excuses wordt tegemoetgekomen aan het rechtvaardigheidsgevoel en de behoeften van benadeelden. Daarnaast is gebleken dat het uitblijven van excuses en een gebrek aan openheid tot onnodige juridisering en conflictvorming kan leiden. In deze workshop ga ik in op de juridische betekenis van het vrijwillig aanbieden van excuses en op de vraag op welke manier het Nederlandse recht, in het bijzonder het privaatrecht, de mogelijkheid tot het aanbieden van excuses beter zou kunnen faciliteren.
| Period | 9 Sept 2020 |
|---|---|
| Held at | Mediatorsvereniging Haaglanden, Netherlands |