Adaptief groepsonderwijs in de basisvorming

Tijdens een studiereis naar de Verenigde Staten in 1986 bezocht ik de Johns Hopkins Universiteit in Baltimore en maakte daar kennis met verschillende modellen voor cooperative learning en met scholen die programma's uitvoerden, gebaseerd op het model Team Assisted Individualisation. Dit model combineert principes van cooperative learning en adaptive instruction (Slavin 1985a). In deze periode zocht een team van onderzoekers in Utrecht een nieuwe aanpak voor Wiskunde in de eerste fase van het voortgezet onderwijs, zich baserend op een Europese variant van cooperative learning, ontleend aan ideeën van Freudenthal. Bij de uitwerking van die ideeën is met Freudenthal en een team van leerplandeskundigen
van de sectie Wiskunde van de SLO samengewerkt. Naast deze Europese en Amerikaanse ervaringen en ontmoetingen hebben ontwikkelingen in de cognitive sciences als inspiratiebronnen gediend bij de ontwikkeling van een model voor Adaptief Groepsonderwijs. Over dat AGO-model gaat het hier. Daarbij staan vragen naar de uitvoerbaarheid en de effectiviteit van het model centraal. Na introductie van enkele achtergronden volgen een korte beschrijving van het model en van onderzoeksgegevens, en een reflectie op ervaringen met het model met het oog op de eisen die basisvormingen onderwijs-op-maat ook aan het voortgezet onderwijs stellen.