Begrippen en definities

Met een goede kennis van de occlusie en de articulatie kan worden voorkomen dat tandheelkundige behandelingen aanleiding geven tot storingen in deze functies. Een ruimtelijk inzicht in de bewegingsmogelijkheden van de mandibula is essentieel voor een goed begrip van de occlusie en de articulatie bij bijvoorbeeld de restauratieve vormgeving van een gebitselement. Als moet worden ingegrepen in de occlusie en/of de articulatie, kan men kiezen uit twee uitgangspunten: de kenmerken zoals die worden aangetroffen in het gezonde orofaciale systeem van de patiënt, of het doel waarnaar wordt gestreefd bij het occlusale herstel van een gestoorde functie. Op basis van deze twee uitgangspunten spreekt men wel van een fysiologisch en van een gnathologisch occlusie- en articulatieconcept. Doorgaans wordt het uitgangspunt gehanteerd dat de bestaande occlusie en articulatie niet moeten worden veranderd als deze als comfortabel en storingsvrij worden ervaren: het fysiologische occlusieen articulatieconcept.