Benzodiazepinen uit het basispakket: Welke aspecten droegen bij aan stopzetten van de vergoeding?

Long-term usage of benzodiazepines for anxiety and sleeping disorders results in a decline in effectiveness and an increase in the risk of dependence and side-effects over time. For this reason, in 2009, benzodiazepines for anxiety and sleeping disorders were disinvested (i.e. reimbursement was discontinued) in the Netherlands. Several factors contributed to disinvestment: the broad support from involved actors for disinvestment, the possibility to keep reimbursing benzodiazepines for patients groups for whom long-term use is indicated, patient groups that were not well organized, and the fact that long-term benzodiazepine use for anxiety and sleeping disorders is not medically necessary as well as ineffective. In the first year following disinvestment, the usage of benzodiazepines decreased with 15%. In subsequent years, usage stabilized, after which it decreased again.

SAMENVATTING:
Bij langdurig gebruik van benzodiazepinen voor angst- en slaapstoornissen neemt de werkzaamheid geleidelijk af, terwijl het risico op afhankelijkheid en bijwerkingen toeneemt. Om die reden werd in 2009 de vergoeding van benzodiazepinen stopgezet. Diverse factoren droegen ertoe bij dat deze maatregel doorgevoerd kon worden: het brede draagvlak onder betrokken partijen voor het stopzetten van de vergoeding, de mogelijkheid om benzodiazepinen te blijven vergoeden voor patiëntengroepen voor wie langdurig gebruik geïndiceerd is, de lage organisatiegraad van patiënten die deze middelen gebruiken, en – niet in de laatste plaats – het inzicht dat langdurig gebruik voor angst- en slaapstoornissen niet effectief en medisch niet noodzakelijk is. In het eerste jaar na het stopzetten van de vergoeding daalde het gebruik met 15%. In de jaren daarna was het gebruik stabiel, gevolgd door een nieuwe daling in de afgelopen jaren.