Beweegidentiteit: ontwikkelingsperspectief of statisch label?

We hebben een breed arsenaal aan concepten en theorieën tot onze beschikking om het belang van bewegingsonderwijs en sport te benadrukken. De afgelopen jaren zijn relatief nieuwe begrippen ingeburgerd geraakt in de vakliteratuur, zoals sportidentiteit, physical literacy en beweegidentiteit. Hoewel begrippen als deze inmiddels breed worden omarmd, is er ook iets merkwaardigs mee aan de hand. Enerzijds leggen ze de nadruk op de belangrijke rol die sport, of bewegen in brede zin, kan spelen bij de identiteit- en persoonsvorming van kinderen. Die focus is niet nieuw, maar wel de begrippen waarmee dat gebeurt. Tegelijkertijd kunnen ze, gestimuleerd door een cultuur waarin het meten van opbrengsten van onderwijs hoog in het vaandel staat, worden gereduceerd tot motorische en psychologische testen. Dat veelzijdige gebruik illustreert het belang van een heldere invulling van deze begrippen.