De periapicale laesie op langere termijn

Periapicale laesies zijn een regelmatig voorkomend verschijnsel, zowel bij onbehandelde elementen als bij elementen waarbij al een endodontische behandeling heeft plaatsgehad. Er zijn verschillende factoren bekend die leiden tot een effectieve endodontische behandeling waarbij, naast het ontbreken van klinische verschijnselen, de periapicale laesie verdwijnt of in omvang afneemt. De kans op een pijnlijke opvlamming bij een persisterende periapicale laesie is klein, zelfs als de omvang van de laesie is toegenomen, wat in ongeveer de helft van de gevallen plaatsvindt. De kans op overleving van een endodontisch element met een periapicale laesie is na tien jaar nog 87%. Het blijkt dat restauratieve redenen veelal de oorzaak zijn van extractie en dat de aanwezigheid van de periapicale laesie slechts in beperkte mate bijdraagt tot het verloren gaan van het gebitselement. De invloed van periapicale laesies op de algemene gezondheid is tot nu toe onvoldoende bekend.