De stem van de jongere

In dit onderzoek zijn jongeren langdurig gevolgd, van hun 10e tot hun 28e jaar. De onderzoeksopzet is een ‘longitudinal embedded casestudy design’. Er is gebruik gemaakt van toetsen op de leeftijd van 10 en 12 jaar. Er zijn herhaalde diepte-interviews gehouden op de leeftijden van 16, 21 en 28 jaar. Wat wilden zij worden en is dat gelukt? De meeste jongeren zeggen tevreden te zijn met hun leven. ‘ Ik ben met een zilveren lepel in de mond geboren’ of ‘ Ik voel me een rijk mens’, zeggen de meest succesvolle jongeren met perspectiefvolle banen. Maar volgens de minder succesvolle jongeren slaagt het onderwijs er niet altijd in om hun talenten te herkennen en tot ontwikkeling te brengen. Zelfs goede leerlingen met een migratieachtergrond struikelen vaak toch nog in het voortgezet of hoger onderwijs. Soms kijken zij met spijt en bitterheid terug op gemiste kansen en vernederende ervaringen. In hun verhalen noemen zij gebrek aan steun, afleidingen, problemen met de gezondheid, geldgebrek, communicatieproblemen en conflicten met leraren als belangrijke risico’s in hun schoolloopbaan. De transitie van school naar werk verloopt zelden in een rechte lijn naar de gedroomde toekomst. We zien dromen sterven: vaak komen de jongeren op andere werkplekken terecht dan zij in hun tienerjaren voor ogen hadden. Twee jongeren zitten werkloos thuis. Verschillen in loopbanen zijn niet altijd te verklaren vanuit talenten en prestaties. Jongeren met een migratieachtergrond ervaren soms uitsluiting op school en bij stages, en bij sollicitaties hebben zij bijvoorbeeld het gevoel dat hun Marokkaanse achternaam niet meehelpt.