Abstract
Om gebitsslijtage goed te kunnen diagnosticeren is kennis van de diverse subvormen onontbeerlijk. Hoewel hier grote behoefte aan is, bestaat er nog geen universeel diagnostisch systeem. Met het hier besproken gebitsslijtage-beoordelingssysteem geven de auteurs hiertoe een eerste aanzet. Verdere ontwikkeling is echter gewenst. In het diagnostisch spectrum dient in ieder geval gebruik te worden gemaakt van een gebitsslijtage-index die voor alle vormen van slijtage geschikt is, die op zowel de occlusale/incisale vlakken als de niet-occlusale/niet-incisale vlakken kan worden gebruikt en die zo mogelijk trapsgewijs kan worden ingezet. Daarnaast is het duiden van klinische tekenen van gebitsslijtage verhelderend en zijn een goede medische en tandheelkundige anamnese nodig, alsmede het gebruik van vragenlijsten en speekseltesten. Het gebitsslijtage-stroomschema doet de clinicus een betrouwbare handreiking om te bepalen wanneer tot restauratief herstel dient te worden overgegaan.
| Original language | Undefined/Unknown |
|---|---|
| Pages (from-to) | 41-47 |
| Journal | Quality Practice. Nascholingstijdschrift voor Tandartsen |
| Volume | 4 |
| Issue number | 5 |
| Publication status | Published - 2009 |