Abstract
DNA-bewijs wordt op steeds grotere schaal gebruikt. Omdat deskundigen meestal niet op zitting komen om daar uitleg te geven van hun bevindingen, moeten schriftelijke DNA-rapporten zelfstandig, zonder mondelinge toelichting, te begrijpen zijn. Procesdeelnemers interpreteren DNA-rapporten echter regelmatig verkeerd en zij vinden de rapporten soms te kort en te bondig.
Uit recent onderzoek, dat in dit artikel wordt beschreven, blijkt dat als meer uitleg wordt gegeven in DNA-rapporten deze beter worden begrepen. Er worden dan minder interpretatiefouten gemaakt en de lezers overschatten hun eigen begrip minder. (Zelf)studie van DNA heeft eveneens een positief effect. Uit het onderzoek blijkt dat het wenselijk is dat bij het tot stand komen van DNA-rapportage op een helderder manier over scenario’s en de vragen aan de deskundige wordt gecommuniceerd dan nu gebeurt. Het artikel geeft de bevindingen van het onderzoek weer en beschrijft oplossingsrichtingen. Het debat over DNA-onderzoek staat daarbij centraal.
Uit recent onderzoek, dat in dit artikel wordt beschreven, blijkt dat als meer uitleg wordt gegeven in DNA-rapporten deze beter worden begrepen. Er worden dan minder interpretatiefouten gemaakt en de lezers overschatten hun eigen begrip minder. (Zelf)studie van DNA heeft eveneens een positief effect. Uit het onderzoek blijkt dat het wenselijk is dat bij het tot stand komen van DNA-rapportage op een helderder manier over scenario’s en de vragen aan de deskundige wordt gecommuniceerd dan nu gebeurt. Het artikel geeft de bevindingen van het onderzoek weer en beschrijft oplossingsrichtingen. Het debat over DNA-onderzoek staat daarbij centraal.
| Original language | Dutch |
|---|---|
| Article number | 2014/2 |
| Pages (from-to) | 1-34 |
| Number of pages | 34 |
| Journal | Delikt en Delinkwent |
| Volume | 2014 |
| Issue number | 1 |
| Early online date | 23 Dec 2013 |
| Publication status | Published - 2014 |