Hygiëne en besmetting in de tandartspraktijk

Infectiepreventie is steeds meer een hot item aan het worden. Om goed in te spelen op nieuwe ontwikkelingen op het gebied van infectiepreventie, moet de kennis worden verbeterd. Lang niet alle micro-organismen zijn pathogeen, maar enkele kunnen patiënten ziek maken, vooral hen die daarvoor gevoeliger zijn. De belangrijkste transmissieroutes van micro-organismen binnen de tandheelkunde zijn contact, aerosolen en prik- of snijaccidenten. Het probleem met deze mogelijke kruiscontaminaties is, dat het lastig te bewijzen is of een patiënt werkelijk ziek is geworden door een contaminatie die werd opgelopen bij een tandheelkundige behandeling. De meeste via tandheelkundige ingrepen overdraagbare infectieziekten leiden slechts zelden tot een infectie en als dat zo is, is de incubatietijd vaak zo lang dat brononderzoek moeilijk is. Daarom is dat onderzoek alleen uitgevoerd voor een aantal gevaarlijke pathogenen zoals hiv en hbv. Uit deze onderzoeken blijkt dat de kans op infectie klein, maar reëel is en daarom zijn adequate maatregelen noodzakelijk. Die beginnen met kennis op het gebied van hygiëne en infectiepreventie (hip).