Abstract
Tandheelkundige composieten, de witte vullingen, worden op grote schaal gebruikt in de tandheelkunde. In de mond worden tandheelkundige materialen continu blootgesteld aan chemische stoffen uit het speeksel, voedsel en dranken. Degradatie van tandheelkundige composieten kan dus worden toegeschreven aan chemische en/of biologische processen. Verder leidt kauwen tot herhaalde belastingen, die tot scheurgroei en uiteindelijk breuk van een restauratie kunnen leiden. Hesam Mirmohammadi bestudeerde de invloed van mechanische, chemische en biologische degradaties op de eigenschappen van tandheelkundige composieten. Hij toont aan dat de samenstelling van de materialen, opslagmedia, cyclische vermoeiing en hun onderlinge wisselwerking belangrijke factoren zijn bij de afbraak van tandheelkundige composieten. De uitdaging met tandheelkundige composieten is hun mechanische eigenschappen te verbeteren en daardoor de klinische levensduur te verlengen, maar ook hun esthetische waarde te behouden. Een continue mechanische belasting en omgevingsfactoren leiden uiteindelijk tot progressieve afbraak en scheurvorming, wat resulteert in noodlottig falen van tandheelkundige restauraties.
| Original language | English |
|---|---|
| Qualification | PhD |
| Awarding Institution |
|
| Supervisors/Advisors |
|
| Award date | 23 Mar 2010 |
| Publication status | Published - 2010 |