Kokhalzen bij de tandheelkundige behandeling: Onbegrepen maakt onbehandelbaar?

Er is relatief weinig onderzoek gedaan naar kokhalzen. Er zijn geen epidemiologische gegevens bekend over de prevalentie van een disfunctionele kokhalsneiging buiten en tijdens de tandheelkundige behandeling en de mogelijke relatie met sociaaldemografische en psychologische variabelen. Daarnaast is de relatie met angst voor de tandheelkundige behandeling nog niet geheel duidelijk, evenmin als de etiologie van een disfunctionele kokhalsneiging. Hoogstwaarschijnlijk kan op grond van de etiologie globaal gezien onderscheid worden gemaakt in drie patiëntencategorieën met een disfunctionele kokhalsneiging: 1) patiënten bij wie geen duidelijke oorzaak is aan te tonen; 2) patiënten bij wie de disfunctionele kokhalsneiging is ontstaan na een of meer akelige (traumatische) ervaringen; en 3) patiënten bij wie onderliggende psychopathologie de oorzaak is. Ofschoon er nog geen universele behandeling van een disfunctionele kokhalsneiging op langere termijn bestaat, mag bij de laatste twee categorieën patiënten een gunstige prognose ten aanzien van de beïnvloeding van de klachten worden verwacht. Algemene technieken die een verhoogde kokhalsneiging kunnen dempen en de behandeling kunnen vergemakkelijken zijn spierontspanningsoefeningen gericht op het ontspannen van het hals-, nek- en schoudergebied, afleidingsoefeningen en een gefaseerde behandeling.