Naar een connectief continent: eindelijk echt convergentie van IP- en elektronische communicatienetwerken?

De opkomst van het internet in de jaren negentig en de onstuimige groei van het dataverkeer aan het begin van deze eeuw is gelijktijdig verlopen aan de liberalisering van telecommunicatienetwerken en –diensten. Met de concept Verordening Connectief Continent wil de Commissie de uitbouw van volgende generatie mobiele en vaste netwerken reguleren. Een belangrijke doelstelling is om elk huishouden in 2020 toegang te geven tot breedband internet van minimaal 100 megabytes per seconde. De Commissie denkt met deze nieuwe harmonisatieregelgeving ook één markt voor ICT in de EU te realiseren. In deze bijdrage kijken wij naar de Verordening Connectief Continent vanuit het perspectief van het internet; of beter gezegd vanuit het perspectief van op het Internet Protocol (hierna: IP) gebaseerde netwerken. Met diverse maatregelen die het toenemende gebruik van mobiel internet moeten faciliteren, lijkt de Commissie verder invulling te geven aan het in de telecommunicatiewetgeving verankerde begrip diensteninteroperabiliteit. De vraag is of de voorgestelde maatregelen hiervoor nodig zijn.