Abstract
Translatie, de aan het Engels ontleende term voor vertaling, is in korte tijd een modewoord geworden in de geneeskunde. Er is bijna geen medisch specialisme dat zich niet richt op translatie en translationeel onderzoek. Men spreekt over translationele geneeskunde en dus ook over translationele neurowetenschap. Op de kaft van heel wat wetenschappelijke tijdschriften prijkt tegenwoordig in een of andere variant de term ‘translational’.
Ik ga in wat volgt vooral in op translatie van basale neurowetenschap naar een klinische toepassing (en weer terug). Wat ik in dit artikel wil toelichten is:
−− dat in het proces van translatie vaak gebruik gemaakt wordt van analogieën en metaforen;
−− dat er een neiging bestaat metaforen te reïficeren (te verzelfstandigen, te doen alsof ze betrekking hebben op concreet aanwijsbare dingen of processen);
−− dat die gereïficeerde (verzelfstandigde) metaforen vaak aanleiding geven tot ongewenste en niet te verdedigen vormen van neurorealisme;
−− dat inadequate metaforen soms toch nuttig kunnen zijn;
−− dat voor het beoordelen van de wenselijkheid en het nut van (inadequate) metaforen een normatief kader nodig is.
Over elk van deze stellingen zal ik nu iets zeggen. Ik zal besluiten met een evaluatie, waarbij ik onder andere inga op een Amerikaans initiatief om de taal van de psychiater in de spreekkamer veel meer te enten op de neurowetenschappen.
Ik ga in wat volgt vooral in op translatie van basale neurowetenschap naar een klinische toepassing (en weer terug). Wat ik in dit artikel wil toelichten is:
−− dat in het proces van translatie vaak gebruik gemaakt wordt van analogieën en metaforen;
−− dat er een neiging bestaat metaforen te reïficeren (te verzelfstandigen, te doen alsof ze betrekking hebben op concreet aanwijsbare dingen of processen);
−− dat die gereïficeerde (verzelfstandigde) metaforen vaak aanleiding geven tot ongewenste en niet te verdedigen vormen van neurorealisme;
−− dat inadequate metaforen soms toch nuttig kunnen zijn;
−− dat voor het beoordelen van de wenselijkheid en het nut van (inadequate) metaforen een normatief kader nodig is.
Over elk van deze stellingen zal ik nu iets zeggen. Ik zal besluiten met een evaluatie, waarbij ik onder andere inga op een Amerikaans initiatief om de taal van de psychiater in de spreekkamer veel meer te enten op de neurowetenschappen.
Translated title of the contribution | Translating neuroscience. How to do it? |
---|---|
Original language | Dutch |
Pages (from-to) | 28-33 |
Number of pages | 6 |
Journal | Filosofie-Tijdschrift |
Volume | 28 |
Issue number | 6 |
Publication status | Published - Nov 2018 |