Abstract
Tandartsen dienen zich in hun algemene of gedifferentieerde (bijv. gnathologische) praktijk bij voorkeur te beperken tot die nieuwe diagnostische procedures en behandelmodaliteiten, waarvan de betrouwbaarheid/validiteit en de effectiviteit/veiligheid met daartoe geëigende onderzoekstechnieken zijn aangetoond. In de praktijk van alledag bezien tandartsen meestal ook nog aandachtig een aantal tandarts- en patiëntfactoren die mede bepalend zijn voor de te nemen klinische beslissing, zoals hun eigen expertise en de waarden, verwachtingen en ingeschatte medewerking van de patiënt. Daarmee zijn hun klinische beslissingen, geheel volgens de huidige inzichten, gebaseerd op een combinatie van wetenschappelijk bewijs en klinische ervaring. De kwaliteit van de tandheelkundige zorg en het aanzien van de tandheelkundige beroepsgroep zijn gebaat bij deze aanpak.
| Original language | Undefined/Unknown |
|---|---|
| Pages (from-to) | 54-56 |
| Journal | Quality Practice. Nascholingstijdschrift voor Tandartsen |
| Volume | 4 |
| Issue number | 5 |
| Publication status | Published - 2009 |