Normatieve afwegingen in onderzoek naar zorgnetwerken: De meerwaarde van inzicht in structuren én praktijken

Huidig bestuurskundig onderzoek naar netwerken in de zorg richt zich voornamelijk op technisch-rationele factoren zoals het vinden van de ‘juiste’ structuren en processen die leiden tot effectieve samenwerking. Er is in toenemende mate kritiek op deze benadering, vanwege de beperkte aandacht voor sociale en institutionele praktijken van samenwerking. Hierdoor is het maken van normatieve afwegingen ten aanzien van het functioneren van zorgnetwerken geen gemakkelijke opgave. Daarom pleiten wij voor conceptuele verrijking in bestuurskundig onderzoek naar zorgnetwerken, middels een ‘sociale praktijkbenadering’. Parallel aan aandacht voor de structurering van samenwerking, zijn ook kennis en inzicht wenselijk over sociale en institutionele praktijken. Dit maakt het mogelijk een beter begrip te ontwikkelen over hoe zorgnetwerken al dan niet functioneren, en welke gevolgen dit heeft voor praktijk en beleid. De relevantie van de sociale praktijkbenadering voor bestuurskundig onderzoek en praktijk illustreren we aan de hand van de casus integrale samenwerking in de geboortezorg.