Reisduur van netwerkleden van kwetsbare ouderen: Implicaties voor professionele zorg, eenzaamheid en depressie

Veel mensen die informele hulp geven, reizen daarvoor. Verondersteld wordt dat bij een langere reisduur van netwerkleden ouderen minder zorg ontvangen. Met gegevens van de Longitudinal Aging Study Amsterdam wordt nagegaan of een langere reisduur van netwerkleden samenhangt met het vaker ontvangen van professionele zorg en met eenzaamheid en depressieve symptomen. De resultaten laten zien dat ouderen van hogere leeftijd, met slechter fysiek functioneren, zonder een partner waarmee men samenwoont en die vertrouwenspersoon is, en met een kleiner netwerk, relatief vaak professionele zorg krijgen. Veel ouderen hebben een netwerklid dichtbij wonen. Voor de kans dat professionele zorg ontvangen wordt, is het type van de relatie niet van groot belang. Meer ouderen ontvangen professionele zorg binnen relaties met anderen dan hun kinderen, met wie minstens meermalen per week contact is, wanneer de reisduur langer is dan tien minuten. Ouderen die professionele zorg ontvangen, hebben een grotere kans op eenzaamheid en depressieve symptomen dan ouderen die niet deze zorg ontvangen. Dit hangt samen met een hogere leeftijd, slechter fysiek functioneren, een minder gunstige partnersituatie, een kleiner netwerk, (voor eenzaamheid) minder vaak contact met netwerkleden, en (voor depressieve symptomen) minder overige netwerkleden die dichtbij wonen.