Taakherschikking versus taakdelegatie in de cariologie

Taakdelegatie en taakherschikking zijn twee begrippen die binnen de tandheelkunde te pas en te onpas naast elkaar gebruikt worden. Taakdelegatie is te definiëren als het door de tandarts overdragen van specifiek omschreven (deel)taken aan een daartoe opgeleide, lager gekwalificeerde professional in de tandheelkunde, waarbij geldt dat de betreffende (deel)taken niet behoren tot het deskundigheidsgebied van gedelegeerde, maar dat deze de (deel)taken wel zelfstandig en onder eigen verantwoordelijkheid uitvoert, conform de eisen die de Wet big daaraan stelt (nmt, 2002). Bij taakdelegatie blijft de regie van de totale behandeling en eindverantwoordelijkheid voor het resultaat dus in handen van degene die delegeert. Taakherschikking wordt gedefinieerd als het structureel herverdelen van taken en bijbehorende bevoegdheden en verantwoordelijkheden tussen verschillende beroepen (rvz, 2002). Dit wil dus zeggen dat een taak wordt uitbesteed aan een andere zorgprofessional, waarbij de uitvoering, de regie daarover en het behaalde resultaat voor verantwoordelijkheid zijn van degene aan wie de taak wordt uitbesteed. Uit deze definities blijkt dat er duidelijke verschillen zijn, die van invloed zijn op de praktijkorganisatie en de kwaliteit van de zorg. Binnen de cariologie, waar deskundigheid en bekwaamheid van essentieel belang zijn, heeft taakherschikking duidelijk de voorkeur.