Van opsporing tot bewijsvoering: Plaats Delict onderzoek voor de hele strafrechtsketen

In dit onderzoek is naggeaan hoe het plaats-delict onderzoek optimaal kan aansluiten bij de wensen van actoren in de strafrechtspleging. Daarvoor is eerst onderzocht welke doelen door deze actoren belang worden geacht. Zij blijken hierin eensgezind: alle actoren vinden het opsporen van de verdachte, het reconstrueren van het delict en het opbouwen van bewijsvoering belangrijk, evenals het falsificeren of uitsluiten van scenario’s of personen tijdens het PD-onderzoek.
Eerdere promotie-onderzoeken van De Gruijter (2017) en Mapes (2017) lieten zien dat rechercheurs in Nederland geen uniforme werkwijze hanteren. Dit werd aangetoond door forensisch rechercheurs een plaats delict onderzoek te laten uitvoeren op een gesimuleerde plaats delict. Heranalyse van deze data laat zien dat rechercheurs ook van elkaar verschillen in waar zij hun werkplek kiezen, of zij iteratief of stapsgewijs te werk gaan, en of en op wat voor manier zij ervoor zorgen dat zij de hele plaats delict goed hebben gezien. Uit deze analyse kan worden afgeleid dat een stapsgewijze werkwijze en een systematische aanpak van toegevoegde waarde zijn.
Verder laat dit onderzoek zien dat informatie-uitwisseling tussen forensisch onderzoekers en tactisch rechercheurs bijdraagt het overwegen van relevante scenario’s en het inschatten van de relevantie van mogelijke sporen, dat de doelen van de actoren het beste worden gediend met een breed, gedegen onderzoek waarbij meerdere scenario’s worden onderzocht, en dat het voor actoren in de strafrechtspleging van belang is dat rechercheurs hun overwegingen en beslissingen goed registreren. Ook is het belangrijk dat rechercheurs al tijdens het plaats delict onderzoek goed nadenken over het doel waarmee sporen worden veiliggesteld, omdat dit een goede benutting van informatie die uit sporenanalyses bevordert.